Dzieciak chce na dwór, ganiać, bujać się, wariować, a po 5 minutach zmarznięty i zasmarkany. Najgorszy czas, taki zdradliwy, bo łatwo można się załatwić.
Uważajcie na siebie, nie rozbierajcie się jeszcze za bardzo, jeszcze tylko chwilka... :)
Wciąż mało czasu poświęcam na swoje pasje i jeśli ma to już miejsce, to raczej ze względu na dziecko, niż na siebie samą. No i tak dzisiaj wzięliśmy się za malowanie farbami, maluch mój malował obrazek, ja ramki z jego pokoju. Przemalowałam wszystkie na żółto. Przypomniało mi się też, że w pudełku leży anioł. Taki biedny, łysy, bez twarzy... żal mi się nieboraka zrobiło, więc i jego wzięlam w obroty. Powstał z niego całkiem przyjemny wiosenny aniołek. Zawisł tuż obok ramek u dziecia w pokoju. Radość dziecka.... bezcenna <3
Muszę dodać, że aniołek jest jakby nie z mojej dziedziny, bo takiego jeszcze nie robiłam. To taki trochę "Mazankowy" anioł. Zainspirowałam się arcydziełami kochanej Mazanki i takiego cudaka stworzyłam. Świetnie mi się pracowało przy takich gabarytach, nic się nie łamie, nie kruszy. Kawał anioła :) Pewnie powstaną takie jeszcze nie raz.
Kolory trochę przekłamane, ale zdjęcia robiłam jak już za oknem ciemno było.
Dziękuję niezmiennie za odwiedziny, komentarze i za to, że jesteście.
Ściskam Was ciepło i do następnego :)
Kasia
